Son (2)
- Dedi
- Kinnig
- Kenvroiz ker eus Leon
- Annaig
- Son (1)
- Deus
- Son (2)
- War vor
- an Teodoù fall
- Hanternoz
- Egile
- Merzherez
- Anken
- He marv santel
- War an aod
- un Abardaez a viz Mae
- He boked diwezhañ
- He anv
- Amzer dremenet
- Tristidigezh
- ar Gwir vro
- Dilezet
- D’he ene
- Va-unan
- D’an dud hep kredenn
- Er vered
- Lireuenn he bez
- Goude va marv
- Da’m delenn
War ton* La brise est douce et parfumée (dans Mireille) [sic]
Annaig, du-hont, gwel an oanigoù,
Er geot tener leun a vokedoù,
O taoulammet er pradoù glas ;
Devezhioù kaer an nevez-amzer
A zistro c’hoazh,
Ha kan al laboused a glever
Er c’hoadoù bras.
Koantik e c’hoarzhont ar bokedoù
Digor-bras a-zindan an Neñvoù
Digoc’henn, lugernus ha glas ;
Gant ur vouezh skiltr ar grilhed a gan
O son ken fraezh,
En ur redet e-touez ar balan,
El lannoù bras.
Daoust ha ni, gwir vugaligoù Doue,
Ne c’hallomp ket ivez bezañ gae,
Pa’z eo pep tra laouen er-maez ?
Brec’h ouzh brec’h deomp eta, laouen-holl,
Er c’hoadoù bras,
Evit en em garet e disheol
Ur vodenn glas.
En em garomp mat, rak er bed-mañ,
Daoust ha n’eo ket hon amzer gaerañ
Pa n’hon eus nemet c’hwezek vloaz ?
Bezomp, holl e levenez, hiriv,
Gant aon, siwazh !
Ne deufe falc’h trubard ar marv
D’hor skeiñ, warc’hoazh.