Skolaj Lesneven
- ar Beorien er c’hêrioù
- E skol va farrez
- an Teod flour
- Janed
- Patatezenn Biel
- ar Barzh hag e vinioù
- Amzer gollet
- ar Groaz trec’h atav
- Trelez ha stêr ar Saezh
- Va mamm
- al Labourer o vont d’e dachenn
- ar C’honikl
- ar Goukou
- Karantez ar vro
- Tec’hit diouzh ar c’hêrioù
- ar Vrae hag ar baluc’henn
- ar Rozell
- D’ar gwennili
- Va bragez
- Son
- Prizoniet
- En distro da Vreizh-Izel
- D’ar pardaez-noz
- O palarat
- Pichon
- ar Pesketaer
- Paotred ar bezhin-tonn
- Arabat en em faziañ
- Va gwezenn derv
- En ur vont d’an Tonkin
- ar C’horriganed
- an Neizh
- ar Viltañsoù
- Marv ar c’hi
- an Diwaller loened
- un Tech hudur
- Marv Fañch
- Min-Du
- D’ar vugale
- En ul luskellañ
- Paolig
- Klemmoù ar c’hlañvour yaouank
- Jezuz hag ar vugale
- Jezuz hag ar pinvidig
- an Den
- ar C’holonel eus Villebois-Mareuil
- Bazhad d’ar Saozon
- ar Saozon digalon
- Goude an emgann
- Marvet war dachenn an emgann
- En distro eus an Tonkin
- Da’m c’hoar Hena, leanez
- En ur vont d’ar pardon
- ar Gozhni
- Credo al labourer douar
- Skolaj Lesneven
- Va gourc’hemennoù diwezhañ
Hor skolaj, er c’huzh-heol, a skoe war ar maezioù,
Ha diouzh an hanternoz, ouzhpenn, oa mogerioù
Ken uhel, ma ne c’halle lagad ebet gwelet
Kêr Lesneven, na skouarn trouz ar ruioù klevet.
An nor, atav prennet, a yoa war ur ru strizh,
Den o tremen enni, nag en noz nag en deiz,
Da zeiz ar foar hepken, da lun, tadoù, mammoù,
A lezed un nebeud da vont dreist an treuzioù,
Hag en ur sal, a-gleiz, e c’hedent ar mare
Da c’hallout ur pennad gwelet o bugale.
Er skolaj oa daou borzh : war unan e weled,
E tri renk, ar salioù ’vit ar skol, ar c’housked,
Hag en ur c’horn, a-zehoù, delezioù* da bignat
D’ur chapelig el lec’h, kent eget labourat,
E taoulinemp bemdez, mistri-skol, bugale ;
Eno, pedennoù c’hwek a save war-zu Doue.
Dre zor vras an ti-kêr e kouezhed er porzh all ;
O ! na me blije din ar porzh bras-se, gwechall !
Ar porzh-se yoa karet, a gav din, gant an holl,
Rak e gwez uhel, en hañv, a roe deomp disheol.
Ur voger, ur c’hael* houarn goloet holl ar zelioù,
A yoa d’an traoñ d’ar porzh ; goude-se jardrinoù,
Gant a bep seurt gwez frouezh e pere laboused,
Eus ar beure d’an noz, a gane kaer-meurbet,
Hep, dirak hor mistri, na spontañ, na nijal,
Pa’z aent er vali* glas, sioul, da lenn o brevial.
……………………………………………
Un deiz, o kimiadañ diouzh va skolaj karet,
E lezis war va lerc’h mistri vat, mignoned
Pere ’ouelan, siwazh !
Taolet ha distaolet er bed ’vel un divroad,
Eus mignoned ken ker ec’h ouzon, diwezhad,
Em eus dienez bras !
Siwazh ! neuze me yoa ken yaouank, ken dibenn,
Ma n’am oa ket gwelet, e-touez mel va gwerenn,
Ivez ur vestl* c’hwerv ;
Alies ar c’homzoù flour a guzh kalz ar c’heier* ;
A-zindan ur mor sioul ar paourkaezh pesketaer
A c’hall kaout ar marv.
Evel-se, va spered faziet gant kalz huñvreoù,
pa’z is diouzh Lesneven evit redet broioù
Hag evit klask ar brud,
Ne zaleen ket pell d’anaout em oa kollet
Al levenez, ar peoc’h hag em boa selaouet
Eus ar bed ar vouezh yud.
Evel-se, ken koantik a-zindan an Neñvoù,
Ur stêr a ruilh he dour a-dreuz geot ar pradoù,
Skedus evel an heol,
Betek ma’z en em gav war an aod da redet
El lec’h e-toueznan traezh, eo kerkent kilharet*,
El lec’h ma ’ya da goll
Meur a vloavezhioù zo tremenet abaoe,
Met bemdez e soñjan, a vare da vare,
E skolaj Lesneven ;
Hag evel pa welfen dirak va daoulagad
An amzer dremenet ha va mignoned vat,
E lavaran laouen :
O ! distroit a-nevez, va bloavezhioù ken kaer,
Kalz re gaer marteze, ’vit bezañ bet ken berr,
O ! me ’fell din : nijal dreist menez ha traonienn,
Evit da’z kwelet c’hoazh, skolaj Lesneven !
Klevet va mistri-skol o komz eus Rom, Athen,
O tiviz e daou yezh Siseron, Demosthen.
Me ’lavar… met kerkent e klevan en heklev
Ur vouezh o c’hoapaat, o respont “kenavo,
Kenavo da viken !
Ar pezh ec’h eus kollet, zo kollet evit mat,
Ha ne dle chom ganez mui nemet kalonad,
Mui nemet an anken !
……………………………………………
Kenavo da viken eta, peogwir eo ret,
Amzer va yaouankiz, va gwellañ mignoned
Ha va mistri karet ;
Kalz ac’hanoc’h bremañ marteze zo marv,
Em skolaj marteze ne gavfen, en distro,
Mestr na mignon ebet.
Met n’eus forzh e pe lec’h hoc’h aet ivez bremañ,
Em c’halon e talc’han ar fiziañs ar vrasañ
D’ho kwelet un devezh,
Rak holl ’omp bet maget gant laezh ar feiz kristen ;
En despet d’ar marv, skolaerien Lesneven
Ne gollint ket ar vu[h]ez.
……………………………………………
C’hwi pere zo bremañ pleget war an taolioù
El lec’h ma labouremp, o c’hwi, bugaligoù
Ken dinamm a galon !
Deskit kement kentel a zispleg ho mistri,
Evit gallout un deiz ouzh an droug enebiñ,
Gant nerzh vras hag hep aon.
Ho yaouankiz a zo ’vel an nevez-amzer,
Dirak ho taoulagad pep tra zo bremañ kaer,
Kement tra zo laouen ;
Labourit ’vit herzel ouzh an amzerioù kriz
Ho pezo da dremen, rak al luc’hed un deiz
A lintro dreist ho penn.
Hag eveldomp, d’ho tro, c’hwi ’vo trec’h d’ar youlloù,
C’hwi ’vezo ’vel reier pere, dindan tarzhioù,
A chom sonn, hep krenañ,
E-lec’h bezañ, siwazh ! ruilhet ha diruilhet
Evel meinigoù skañv pere ne gavont ket
Netra d’en em harpañ.
Ya, kredit ac’hanon, un deiz ar soñjezon
Eus skolaj Lesneven a roy de|oc’h kalon
Da zalc’her d’ho kredenn ;
Gant ho mignoned ker ec’h en em weloc’h c’hoazh,
E disheol ar gwez u[h]el ha glas eus ar porzh bras
En ur ziviz laouen.
Meur a wech e soñjoc’h en ho mistri karet
Pere, ’vel tad ha mamm, o deus de|oc’h desket
Bezañ mat ha nerzhus;
Hag a-us an aoter, e weloc’h er chapel,
Digor bras he divrec’h, evel ’vit ho kervel,
Ho Mamm karantezus !