E-barzh el liorzh, e-kichenik va lojenn
Gwelet hoc’h eus ur wezenn gaer derv ?
En he disheol, va mamm ger, war he barlenn,
He deus desket din komz e yezh va bro ;
Karet a raen klevet a-dreuz he skourroù
Un avel yac’h o voudal d’ar pardaez,
Hag o kanañ, kuzhet e-touez he delioù,
E-pad an deiz, laboused a bep mouezh.

Gwezenn derv, da zisheol ec’h eus ivez,
En o c’hozhni, roet da’m mamm ha da’m zad,
Da bep eured e veze d’an dud nevez,
Atav savet an daol e-harz da droad ;
Nag a bet neizh n’ec’h eus-te ket bet kuzhet,
En amzer gaer, ouzh ar vugaligoù !
Al laboused n’o deus ket da’z tilezet,
Ha meulet ’out en o c’hanaouennoù.

Goude bezañ treuzet ken alies ar mor
’Oan kastizet, un deiz, o redet bro ;
Kavet em eus ar yec’hed e-tal va dor
Hag a-zindan va gwezenn gaer derv ;
Ma tle kouezhañ va gwezenn, gant he c’hozhni,
A-raok ma’z in da gousket d’ar vered,
Er gwellañ koad me ’fell e ve graet enni
Peder blankenn ’vit ober un arched.