Bugel, da zaoulagad a c’hall chom digor-bras
                    Evit sellet ouzh an Neñvoù ;
Da dal zo ken dinamm ! a-zindan ar c’hoabr glas,
                    Ken lugernus eo da selloù !

Ar pec’her, eveldout, ne gred ket digeriñ
                    Bras e zaoulagad, gant frankiz ;
En ober e Grouer ec’h oar ne c’hall ket mui
                    Lenn, evel en e yaouankiz.

Bugel, ’vel un Aelig, gant da vouezh dudius,
                    Kan ur werz da Grouer ar bed,
Rak en da galon flamm n’eus netra stlabezus,
                    Evel an erc’h eo gwenn bepred.

Mouezh an den fall avat a douas ken alies,
                    Ma rank tevel hiviziken ;
Ar vouezh-se ne dle ket kanañ gant an Aelez ;
                    Yudal a ra gant an anken.

Bugel, lak gant fiziañs, e daouarn an Ael mat,
                    Da bedennoù, mintin ha noz,
Rak pedenn Ael an douar, gant hor mamm hag hon tad,
                    Zo selaouet er Baradoz.

Kement Yudaz avat, pa deu deiz ar c’hastiz,
                    Kaer en deus pediñ gant glac’har,
Ne vez ket selaouet ; ouzh pedenn an den treizh
                    E vez graet atav skouarn vouzar.

Bugel, te ’c’hall mervel, hep krenañ gant enkrez,
                    Rak ar Baradoz zo da vro,
Ha betek kador Doue, da vreudeur an Aelez,
                    Holl en ur ganañ, da savo.

Siwazh ! an den difeiz, hag a nac’h e Grouer,
                    N’en deus da c’hedal, d’e varv,
Nement an nec’hamant, an ifern en ur ger,
                    E-kreiz an holl bianioù garv.

Bugel dinamm ha gae, gwelloc’h eta mervel,
                    Me teuez un devezh da ziroll ;
Er Baradoz, diouzhtu, kentoc’h ober un Ael
                    Eget bevañ ’vit mont da goll.