da L. Lalouet

Pa gousk ar c’han en neizh, pa son ar c’hloc’h en tour,
An heol ’welan a-bell war-nes kuzhet en dour,
An blaenenn vorennet, ar roc’h gwisket e moug,
Ar c’houmoul o redek ’vel oc’h en em ambroug ;

Me a glev er menez ar baotred o youc’hal¹,
E-giz ar Gelted kozh, en amzerioù gwechall ;
En-dro d’an torgennoù, mouezh al lern o c’harmat
O kas ar c’honifled pe war roudoù ur c’had ;

Me a sant en avel c’hwezh an douaroù kozh
A ra pep tra gwelloc’h, a lavar din en noz :
« Er-maez eus Breizh-Izel ’vi atav un estren
Dilezet, divroad, hiraezhus² da viken ! »

1 Giz youc’hal Kerneviz a dle bezañ kozh-kozh, rak ma kaver anezhi gant Skosiz, ur bobl geltiek eveldomp, du-hont en Hanternoz.

2 Hiraezhus pe hirnezhus a zo stad un den, hiraezh pe hirnezh ennañ, gant keuz d’e vro p’en em gav pell diouti.