da F.-M. Denez, Lennon

Dizaon rak ar marv hag en emgannoù taer,
Doujañsus d’ar vaouez, d’ar re zinerzh tener,
En anv ar Frankiz hor Gourdadoù ’drec’he
Eus ribl mor Hanternoz betek mor ar C’hreisteiz.

Hiriv, kozh ha yaouank eus a Vro Vreizh-Izel
A ro d’ar Frañs karet harp start ha gwir skoazell :
Hor soudarded kadarn, hon tud a vor dispar
A gouezh dre gant ha kant da zifenn he douar.

Ma tleomp lavaret « An holl ’ra o dever,
Zo dare da c’houzañv poanioù kriz ar merzher »,
’Ve reizh embann ivez, diskuilhañ e pep giz
’Eo stankoc’h an truaj paeet gant hor Broiz.

Vertuzioù ar c’hiz-se, tra a-berzh tad ha mamm,
A ro, sur, testeni d’ur Ouenn glan ha dinamm !
Bale a reomp, eta, war roudoù ar Gelted,
E sklêrijenn an deiz hor banniel displeget¹.

Kalz, pa vefont distro, ’gano gant levenez :
« Adsum ! adsum ! adsum ! ni oa eno ivez !
Ha ni ’gar disklêriañ : dindan ar boledoù,
Koulz hag er fozioù don, er garvañ stourmadoù,
Laouen ha dinec’h-kaer, paotred sart, kreñv, hardizh,
Tud dihun ha dispont, sed aze ar Vreizhiz ! »

    ***

Ra vo miret o YEZH, kendalc’het o GIZIOÙ !
Da reiñ he sev d’o gouenn ez int, sur, ar gwrizioù.

    Mezheven 1915

¹ Dan nawdd Duw, yn ngolenni y dydd, dindan skoazell Doue, hag e gouloù an deiz, ger-stur ar Gelted, a zo skrivet war vanniel ar Gorsedd.