Ton iwerzhoniad

Me zo fleurenn ar vraventez,
Ganet ouzh glizh ar gouloù-deiz,
Flamm ’ve ma liv ha flour atav,
Ar roz eo ma gwir anv :
’Trezek an neñv, ’vel ur bedenn,
Va gwerz vat a bign da c’houlenn
– M’am bezo, kent ma vin gweñvet,
Un devezh muioc’h a c’hened.

’Vidon an heol a c’hoarzh, a splann,
Al laboused laouen a gan,
Ar bapelenn* gant e askell    [evit ar valafenn ?] 
Va dorlot ha va diduell :
Neuze d’an neñv, ’vel ur bedenn,
Va gwerz vat ’sav gant an aezhenn,
– Da c’houl’ c’hoazh, kent ma vin gweñvet,
Un deiz muioc’h a eürusted.

Bremaik ma delioù krazet,
Ma c’halonig paour disec’het,
Ha dismantret ma c’hurunenn,
’Kouezhin, allaz ! war an dachenn :
Met en ur vervel, koulskoude,
Va gwerz vat ’bigno c’hoazh d’an ne[ñv],
– Da lâret grad-vat ha bennozh
Dre ma vin bet ur boked roz.

          Sant Inan