Kado o vont gant ar c’hoad don,
Gantañ e gloc’hig sklent o son ;

Ken a zeredas un tasmant
Glas e varv evel d’ar man ;

Hag e zaoulagad o teviñ,
’Vel dour ar c’haoter o virvi.

Kado, ar sant, a zegouezhe
Gant Merzhin ar barzh, en deiz-se.

– Kemenn a ran en an’ Doue !
Lavar din-me petra ’out-te ? –

– En amzer ma oan barzh er bed,
Me oa gant an holl enoret :

Diouzhtu ma’z aen ’barzh ar sal,
E kleved an holl o youc’hal.

Diouzhtu ma kane va delenn
’Kouezhe diouzh ar gwez aour melen,

Roueoù ar vro am c’hare,
Roueoù all holl am douje ;

An dudigoù paour ’lavare :
« Kan, Merzhin, kan, e pep mare. »

Lâret ’eure ar Vretoned :
« Kan, Merzhin, an traoù da zonet. »

Bremañ er c’hoadoù e vevan,
Den na ra stad ouzhin bremañ.

Bleizi, ha moc’h gouez, ’kreiz ma hent,
Tre ma’z an ’bioù, a skrign o dent,

Kollet eo ganin va delenn,
Pilet eo gwez an aour melen ;

Roueoù Breizh a zo marv.
Roueoù all a wask ar vro ;

Na lavar ken ar Vretoned :
« Kan, Merzhin, an traoù da zonet. »

I a ra ouzhin Merzhin foll,
A daolioù mein am c’hasont holl. –

– Paourkaezh diod, distroit en-dro
Ouzh Doue zo ’vidoc’h marv.

Hennezh en do truez ouzhoc’h ;
Da neb a fiz ennañ ’ro peoc’h. –

– Ennañ ’fizis, c’hoazh e fizian,
Outañ truez a c’houlennan. –

– Drezon hoc’h eus truez gantañ,
En Tad, er Mab, er Spered Glan ! –

– Me a laosko ur youc’hadenn
Da’m Roue, gwir Zoue ha den !

Me ’gano e vadelezhioù,
A oad da oad dreist an oadoù. –

– Paourkaezh Merzhin, Doue d’ho klevo* !    [klevout] 
Aelez Doue d’hoc’h ambrougo* !    [ambroug]