Kozh chas treut, un devezh, a laeras un askorn,
Mont a rejont gantañ da guzhet en ur c’horn
        Hag eno ’n o farfedigezh
        I da grignat an askorn kaezh.
An askorn a oa mat ! Kig a oa dioutañ
Hag er c’hreiz, mel deus ar gwellañ,
        Met dindan dent ar chas,
        Prestik n’oa ken, allaz,
        Nemet un tamm krignet
            Ha divouedet.

        ***

        Evel-se, ’n hon amzer
        Breizh-Izel a weler
I servijiñ d’askorn d’ur bern amprevaned
        Lakipoded hag ailhoned
Hag a grign diwarnomp ar c’hig mat tro-war-dro,
        Mar na zifennomp ket hon bro
Prestik na vezo ken ’met un askorn marv.

        Fañch