Kentañ priz a Gan ex-æquo, e Brest

Du-hont a-dreñv ar menezioù,
     Sell ! An heol ruz
Skuizh oc’h eveshaat ar maezioù,
E-kreiz plegoù flour ar morioù
          A guzh !

E-barzh ar mor don e tiskenn
     ’Vel gant ur skeul,
Ha diwar c’horre ar goabrenn
E sach gantañ ar sklêrijenn
          D’e heul.

M’her c’hav heñvel ouzh ur c’housker
     Goude deiz tenn ;
Gant mall, gwellañ ma c’hell ober
E kuzh dindan pleg al liñser
          E benn !

Klev mouezhioù an deiz o vervel ;
     Va dous, selaou !
Dre drouz luskellus an avel
Noz ha deiz oc’h en em c’hervel
          O daou.

Evit kaketal, o va dous,
     Eus ur bern traoù ;
Dindan ar c’hoad ’vel daou labous,
Ur wech all c’hoazh tec’homp didrouz
          Hon daou.

    Brest