III

Paotred Plouie[ou] a lavare :
– Deomp-in da c’hoût hon digarez. –

E Kemper ’dal’ ma errujont,
O aotrounez a c’houlennjont :

– Digorit d’an dud diwar ’maez,
Ma gomzint ouzh o aotrounez.

– It alese, kozh tieien,
Ma na gerit klevet poultr gwenn.

– Ni a ra forzh gant ho poultr gwenn,
Kement a reomp gant ho perc’henn. –

’Oa ket ar gomz peurachuet,
Tregont tieg a zo lazhet ;

Tregont lazhet, ha tri mil tre ;
Hag an tan er gêr, ha ken gae !

Ken a grier : ai ! aou ! ai ! aou !
Truez ! truez ! paotred Plouie[ou] !

Diskaret leizhig a dier,
Nemet hini eskob Kemper,

Hini Rosmadeg, ’n aotroù kaezh,
A zo mat d’an dud diwar maezh ;

A zo den a wad roueoù Breizh,
Hag a zalc’h mat d’hor C’hizioù* reizh.    [coutumes] 

An aotroù eskob a venne,
Er ruioù kêr pa dremene :

– Dale d’an droug, ma bugale !
En an’ Doue ! dale ! dale !

Paotred Plouie[ou], it war ho kiz,
Na vo ket mui torret ar C’hiz. –

Paotred Plouie[ou] ’sentas outañ :
– Deomp-ni war hor c’hiz, ac’hanta ! –

Hogen dre wall-chañs ’deus int graet :
N’int ket holl d’ar gêr erruet.