Pa oan er stêr gant va dilhad,
Me ’gleve ’n evn-glot* huanad.   [l’oiseau de la Mort] 

– Tinaig mat, ne ouzoc’h ket ?
D’ar baron Jaouioz ’oc’h gwerzhet. –

– Gwir eo, ma mamm, pezh ’meus klevet ?
Ha da Jaouioz kozh ’on gwerzhet ? –

– Ma merc’hig paour, ne ouzon ket ;
Digant ho tad her goulennit*. –    [K goulennet] 

– Ma zadig, din-me livirit*,    [K leveret] 
Ha da Loeiz Jaouioz ’on gwerzhet ? –

– Ma merc’hig ker, ne ouzon ket ;
Digant ho preur her goulennit*. –    [cf. supra] 

– Ma breur Lanig, din livirit*,    [cf. supra] 
Ha d’an aotroù-se ’maon gwerzhet ? –

– Ya ! d’ar baron c’hwi zo gwerzhet,
Ha mont kuit timat a zo ret ;

Ha mont kuit hepdale zo ret ;
Ho kwerzh a zo degemeret :

Hanter-kant skoed en arc’hant gwenn,
Ha kement all en aour melen. –

– Ma mammig, din-me livirit*,    [cf. supra] 
Pere dilhad a vo gwisket ?

Va brozh ruz, pe va brozh gloan wenn,
Hag he deus graet va c’hoar Elen ?

Va brozhig wenn, pe va brozh ruz
Ha va c’horfkennig voulouz du ? –

– Gwiskit an dilhad a gerfet,
Va merc’h, kement-se na vern ket :

Ur marc’h du zo e toull an nor,
O c’hortoz an noz da zigor,

O c’hortoz da zigor an noz ;
Ur marc’h sternet ouzh ho kortoz. –