En em grouget
- Armella
- Baleadenn gwechall
- Bevet ar Varzhed !
- Buhegezh vruzunet !
- Delioù kouezhet
- E koun Liz Bellec
- En em grouget
- Eured Madelen
- Hag e viromp hon spi...
- Hirvoudoù ur wreg yaouank
- Kerent karet...
- Kistin ar c’hozhiad
- Klud ar goulm
- Kouskit e peoc’h !
- Lenn Ostrovo
- Mouezh an durzhunell
- Nedeleg ar martolod
- Pegoulz ?
- Serbed
- Son ar chistr
- Sponterez pesked
- an Harlu
- ar C’hoadour
- ar Vamm-gozh
- ar Vuzulmanez kozh
Deut e oa da’m gwelet, da glask frealz, kuzul,
Glac’haret e galon, trubuilhet e spered :
– Sur e oan da’z kwelout, peogwir emañ ar sul ;
O ! na me ’garfe bezañ don er vered !
Hag e tisplege din – e zaeroù a ruilhe ! –
E vuhez pemdeziek, e zevezhioù c’hwerv ;
Ne oa mui evit stourm ; hent ebet ne wele,
E pep stumm, d’e soñj-eñ, e oa gwell ar marv.
N’ouveen* na penaos na petra da lâret, [Ne ouien]
Hag e klasken frealz dre gomzoù a-zoare ;
Nemet ar paoukaezh den, dianket, peurvantret,
A leze ar gwad fall d’e waskañ adarre...
Un nebeud komzoù c’hoazh hag e tec’has sershoc’h ;
Hag e krede din start : kennerzhet eo bremañ ;
Sederoc’h e oa eñ ; me kalz evurusoc’h :
– Kenavo ! Ha deus c’hoazh, pa dremeni amañ !
Pa dremeni ?... Siwazh ! Pebezh keloù fromus !
Ar paourkaezh n’emañ ken o vevañ en hon zouez ;
Kavet en deus e oa ar vuhez re sammus
Hag en deus dinac’het dougen pelloc’h he fouez...
En em grouget, hennezh ? Bec’h am boa o krediñ :
Friket gant an anken, diskiant-tre, da heul ;
Pa ne gomze a se, den n’halle diarbenn :
Kavet eo bet e gorf a-dribilh ouzh ur skeul...
En em grouget ? Bec’h am boa o krediñ :
Un den ne oa ket kozh ; un den yac’h, difall c’hoazh !
Daouste hag ur c’hristen a dle disperediñ
Nag e kouezhfe warnañ an drubuilh gwashoc’h-gwazh ?
Tec’het eo, kouslkoude ; ha, pa glevan ar c’hlaz,
O teul e glemmadenn a-us d’ar saonennoù,
E kav din e lavar – an hini en em lazh,
Hennezh en deus ezhomm muioc’h a bedennoù...
– Doue ! Holl Vadelezh, truez ouzh ar paour den
A stlap e damm buhez ouzh ho treid evel-se ;
Hep mar, a-berzh ho kras sklêrder ul luc’hedenn
A ra dezhañ gwelet e dorfed d’ar c’houlz-se.
Hag en deus bet amzer da soñjal, d’Ho kervel,
Da huchal war-zu deoc’h klemm ar Miserere ;
Ul luc’hedenn hepken, un estlamm, kent mervel,
Hag emañ diragoc’h, pec’her kaezh, sammet-tre !
Mar talc’hit un gont strizh, Mestr, eus hon fallentez,
Piv a c’hallo biken, biken gouzañv ho parn ?
Sellit ouzh hon dilez hag ouzh hon faourentez :
Holl ez omp pec’herien : n’eo ket unan, na darn...
Soñj an den, e dorfed a gendalc’h da’m sammañ ;
N’on ket evit distreiñ ma spered diwarne ;
Hirie emañ ar sul ; disul e oa amañ !
Truez, o ma Doue ! truez ouzh e ene !